Als je op het punt staat vader te worden en nieuwsgierig bent naar wat je rechten hierin zijn, lees dan verder om erachter te komen hoe je kunt profiteren van vaderschapsverlof ... en waarom je dat zeker zou moeten doen.
Wat zijn uw vaderschapsrechten?
In 2015 heeft het VK een beleid aangenomen waarbij ouders 50 weken verlof kunnen delen na de geboorte van hun kind. Geschikt genoemd gedeeld ouderschapsverlof (SPL), het stelt paren in staat om hun verlof individueel of samen op te nemen. U en uw echtgenoot kunnen ook in aanmerking komen voor wettelijk gedeeld ouderlijk loon, dat maximaal 37 weken wordt betaald. Maar als u van plan bent om samen vrije tijd te nemen, is het vermeldenswaard dat de toeslagrechten ook worden gedeeld, wat betekent dat u 37 weken loon hebt tussen u en niet elk.
Ondertussen verwijst gewoon vaderschapsverlof naar uw recht om een of twee weken verlof op te nemen rond de geboorte of adoptie van een pasgeboren baby. Houd er echter rekening mee dat als u besluit twee weken te nemen, deze samen moeten worden genomen, zodat u de dagen niet uit elkaar kunt houden.
Gewoon vaderschapsverlof moet ook binnen acht weken na de geboorte van uw kind worden opgenomen. Technisch gezien is uw werkgever niet verplicht om dit verlof te betalen (hoewel niemand hen hiervan weerhoudt) maar maak u geen zorgen: als u niet door uw werkgever wordt betaald, hebt u nog steeds recht op een wettelijk wekelijks loon van £ 145, 18, of 90% van uw gemiddelde wekelijkse inkomsten, afhankelijk van welk bedrag lager is. Afgezien hiervan heb je ook recht op onbetaalde vrije tijd om twee prenatale afspraken bij te wonen.
Ondanks de vele bewezen voordelen van vaderschapsverlof lopen de VS nog steeds achter bij het creëren van een sterker beleid dat de rechten van het gezin beschermt. Het is zelfs het enige ontwikkelde land dat geen betaald ouderschapsverlof nodig heeft. Van de 50 staten hebben alleen Californië, New Jersey, Rhode Island en New York deze kwestie frontaal aangepakt en in hun staatswet bepalingen opgenomen om betaald ouderschapsverlof op te nemen.
De Family and Medical Leave Act (FMLA) garandeert echter 12 weken onbetaald verlof, op voorwaarde dat het bedrijf waar u werkt meer dan 50 werknemers heeft en u minimaal 1.250 werkuren heeft opgebouwd.
Als het gaat om andere werknemersrechten, hebben het VK en de VS wetten die ervoor zorgen dat de werkgever nog steeds bijdraagt aan uw ziektekostenverzekering. Beide landen hebben ook een beleid dat u moet beschermen tegen discriminerende handelingen, zoals ontslagen of opzij gezet voor een promotie terwijl u met verlof bent.
Hoe weet u of u in aanmerking komt?
Om in aanmerking te komen voor deze rechten in het VK, moet u een van de volgende zijn:
- de vader van het kind
- de echtgenoot of partner van de moeder die het kind heeft (wat ook geldt voor partners van hetzelfde geslacht)
- de adoptant van het kind
- als u een draagmoeder krijgt door draagmoederschap, de beoogde ouder.
De wet is ook van toepassing op ongehuwde mannen. Als je samenwoont met je partner, heb je ook recht op dezelfde rechten, hoewel je misschien wat papierwerk moet invullen om te bewijzen dat je al een tijdje samenwoont.
Natuurlijk moet u een werknemer zijn om van deze voordelen te kunnen profiteren. Om in aanmerking te komen, moet u meer dan zes maanden in dienst zijn van het bedrijf.
Hoewel niemand ooit wenst dat dit gebeurt, hebben jij en je partner ooit te maken met het ongelukkige incident van het verliezen van je baby na zes maanden zwangerschap, maar heb je nog steeds recht op vaderschapsverlof. Maar als uw omstandigheden u niet kwalificeren voor gewoon vaderschapsverlof (bijvoorbeeld als u korter dan zes maanden in het bedrijf bent), kunt u ervoor kiezen om in plaats daarvan medelevend verlof op te nemen.
De VS heeft vergelijkbare kwalificaties als het VK, alleen hebben ze strengere richtlijnen als het gaat om partners van hetzelfde geslacht, omdat niet alle staten het als een juridische unie erkennen. In 2014 heeft het ministerie van Arbeid echter een amendement uitgebracht om de rechten uit te breiden tot echtgenoten van hetzelfde geslacht, maar deze regels moeten opnieuw toegeven aan de staatswetgeving.
Wat doe je voor je vaderschapsverlof?
Om ervoor te zorgen dat u van deze voordelen geniet, is het van cruciaal belang dat u uw werkgever ten minste 15 weken vóór de vervaldatum van uw baby op de hoogte stelt van uw voorgenomen verlof. Als u de datum van uw verlof wilt wijzigen, moet u uw werkgevers hiervan minimaal 28 weken opzeggen.
U moet minimaal £ 116 per week verdienen. U moet ook een SC3-formulier indienen bij uw werkgever. Zorg ervoor dat u dit geeft terwijl u hen informeert over uw verlof, ongeveer drie tot vier maanden voordat de baby wordt geboren, om overlast te voorkomen. (Beter nog, gebruik de vaderschapsplanner die de Britse overheid zo vriendelijk heeft verstrekt om berekeningen eenvoudiger te maken.)
Wanneer u in de VS uw vaderschapsverlof opneemt, hangt dit meestal af van het bedrijfsbeleid, maar volgens de federale wet moet u uw werkgever ten minste 30 dagen van tevoren opzeggen.
Nemen vaders vaderschapsverlof?
Elke dag zijn er duizenden bewegingen over de hele wereld om te veranderen hoe de werkplek en de maatschappij naar gender moeten kijken. Maar zelfs met de gigantische vooruitgang die wordt geboekt om de familierechten te verbeteren, moet er nog veel worden gedaan, vooral als het gaat om vaderschapsverlof. Als ontwikkeld land zijn de VS een goed voorbeeld van hoe mannen nog steeds worden beschouwd als een ondergeschikte rol in de opvoeding van een kind, ondanks talloze studies die anders suggereren.
Hoewel het VK ernaar streeft om een verschil te maken, is de toepassing van deze rechten nogal somber geweest. In feite heeft slechts 2% van de vaders gebruik gemaakt van het gedeelde ouderbeleid, zelfs als uit onderzoek blijkt dat de meerderheid van hen dat wil.
Volgens de Modern Families Index 2017 zeggen 7 van de 10 vaders dat ze hun kinderopvangbehoeften overwegen voordat ze een nieuwe baan of een promotie krijgen, en dat 47% wil terugschakelen naar een minder stressvolle baan omdat ze de eisen niet in evenwicht kunnen brengen van werk en gezinsleven. Maar zelfs met legioenen vaders die meer kwaliteitstijd thuis willen doorbrengen, zijn ze ook bang voor de gevolgen die dit voor hun carrière kan hebben.
Een studie van advocatenkantoor EMW uit 2017 suggereert dat mannen nog steeds bang zijn voor het culturele stigma rond vaders die ervoor kiezen om vaderschapsverlof op te nemen. Ze zijn bang om niet serieus genomen te worden op het werk of, erger nog, zonder werk te zitten. Ondertussen ontmoedigen verhoogde financiële druk, zoals het verwelkomen van een pasgeborene, hen ook om extra vrije tijd te nemen.
Net als vrouwen, worden mannen ook gedwongen om aan bepaalde stereotypen te voldoen. Maar de samenleving zal zoveel meer winnen als ze beter voor hun families kunnen zorgen. Om Shakespeare te citeren: 'Het is een wijze vader die zijn kind kent', maar dat zal hij alleen doen als we ervoor zorgen dat hij dat kan.
Wat vindt u van vaderschapsverlof? Deel ze met ons in het commentaar hieronder.
